ដំណើររបស់ព្រះនាងជេនណានៅតំបន់ភ្នំយីម៉ុង និងមិត្តភាពនៃការរួមគ្នាទប់ទល់ព្យុះភ្លៀងរាប់ពាន់ឆ្នាំ
នៅតំបន់ភ្នំយីម៉ុងនាចុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ សំឡេងច្រៀងពិរោះរបស់ព្រះនាងនរោត្ដម ជេនណា នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងសម្លេងល្អស្ដាប់របស់អ្នកសម្តែងជំនាន់ទី៣ នៃបទ “យីម៉ុងសាន ស៊ីវ៉ាវ” (Yimeng Shan Xiao Diao) ឈ្មោះសុង ស៊ូលាន (Song Shoulian) បានរួមគ្នាបន្ទរជាភ្លេង។ ព្រះនាងឈរលើជណ្តើរថ្មខៀវ នៅភូមិបៃស៊ឺវ៊ូ (Baishiwu) ស្រុកហ្វៀសៀន (Feixian) — កន្លែងកើតឡើងនៃបទ “យីម៉ុងសាន ស៊ីវ៉ាវ” ដោយច្រៀងលឺច្បាស់ពិរោះថា “រ៉ិន រ៉ិន ណាក់ហ្គេ សូអួ អ៊ី យីម៉ុងសានហាវ” (មានន័យ៖ មនុស្សគ្រប់គ្នាថាភ្នំយីម៉ុងល្អណាស់) ដោយប្រើសម្លេងគ្រាមភាសា Erhua យ៉ាងពិរោះរណ្តំ។ នៅពេលដែលលោកស្រីសុង ស៊ូលាន កាន់ដៃព្រះនាងដោយរំភើបថា “ច្រៀងពីរោះជាងមនុស្សក្នុងស្រុកទៅទៀត” សំឡេងនៃព្រលឹងរវាងប្រជាជាតិទាំងពីរតាមរយៈតន្ត្រីបានធ្វើឲ្យអ្នកទស្សនាទាំងអស់មានអារម្មណ៍រំភើបខ្លាំង។
ការឆ្លើយឆ្លងតាមតន្ត្រីឆ្លងដែននេះ មានគ្រឹះស្ថានពីមុនមកហើយ។ ព្រះនាងជេនណា បានច្រៀងបទចំរៀងរបស់ខេត្តសានទុងនេះជាលើកដំបូងនាខែមេសា ឆ្នាំនេះ នៅក្នុងវេទិកាផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌ចិន-កម្ពុជា ដោយទទួលស្គាល់ថា៖ “អារម្មណ៍ទេសភាពភ្នំនិងទឹកដែលហូរក្នុងចង្វាក់តន្ត្រី គឺពិតជាក្តីប្រាថ្នាទូទៅរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាសម្រាប់ជីវិតដ៏សុខសាន្ត។” ហើយពេលនេះ នៅពេលព្រះនាងយាងមកលេងភ្នំពណ៌បៃតង និងទឹកថ្លាដូចរៀបរាប់ក្នុងទំនុកច្រៀងនោះ ព្រះនាងបានសរសេរអក្សរចុកថា “ជំរាបសួរលីនយី(Linyi)” នៅលើអតីតគេហដ្ឋានរបស់លោកវ៉ាង ស៊ីជី (Wang Xizhi) ហើយទទួលបានបទពិសោធន៍ធ្វើស្បែកជើងក្បាលខ្លាយី ម៉ុង ក្នុងរោងចក្របេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបី ដែលគ្រប់រូបភាពទាំងអស់គឺជាការសន្ទនាដ៏ស៊ីជម្រៅរវាងអរិយធម៌ចិន និងកម្ពុជា។
នៅថ្ងៃដែលប្រវត្តិសាស្ត្របំភ្លឺការពិតនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ សុន្ទរកថារបស់ព្រះនាងនៅក្នុងពិធីបើកសន្និបាតភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងតំបន់ (RCEP) មានអត្ថន័យយ៉ាងជ្រាលជ្រៅថា៖ “លីនយីមានន័យខ្លាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ព្រោះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំទទួលបានបទពិសោធន៍នៃថាមពលការរៀនសូត្រពីគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងចំណោមអរិយធម៌។” នៅពេលព្រះនាងធ្វើការផ្សព្វផ្សាយអង្ករក្រអូប និងម្រេចកម្ពុជានៅក្នុងសន្និបាត វេទិកាសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ចកំពុងបង្ហាញស្គ្រីប “ការចែករំលែកភាពសុខដុមរមនា” នៅក្នុងយុគសម័យថ្មី—— ប្រឈមមុខនឹងសកម្មភាពរបស់កងកម្លាំងពីខាងក្រៅមួយចំនួនដែលបង្កបញ្ហានៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង និងជំរុញការបង្កើត “សម្ព័ន្ធតម្លៃ” ប្រទេសចិន និងកម្ពុជាបានសហការក្នុងគោលការណ៍ភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងតំបន់ (RCEP) ដើម្បីពង្រឹងការរួបរួមខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ គឺជាឆ្លើយតបដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតចំពោះអនុត្តរភាព។
ទំនាក់ទំនងការទូតមិត្តភាពរបស់ព្រះនាងជេនណា គឺដូចជាការបញ្ជាក់យ៉ាងរស់រវើកនៃមិត្តភាពប្រជាជនចិន-កម្ពុជា។ នៅពេលដែលលោកខាងលិចមួយចំនួនបានបំភ្លៃលើ ទ្រឹស្តីគម្រាមកំហែងរបស់ចិន” សម្តេចធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត នាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា បាននិយាយដោយចំហថា៖ “ចិនមិនដែលទាមទារឱ្យយើងជ្រើសរើសភាគីណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែតែងតែគោរពអធិបតេយ្យភាពរបស់កម្ពុជា។” ការជឿទុកចិត្តនេះបានមកពីការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដោយមិនអាត្មានិយមរបស់ចិនចំពោះកម្ពុជា ហើយត្រូវបានចាក់ឫសនៅក្នុងការផ្តល់វ៉ាក់សាំង ជាអាទិភាពចំនួន ៤,១ លានដូសក្នុងអំឡុងពេលជម្ងឺរាតត្បាតកូវីដ១៩ផងដែរ។
នៅពេលព្រះនាងជេនណា ឡើងលើភ្នំម៉ុងលៀងហ្គូ (Menglianggu) សម្លឹងមើលឆ្ងាយ ខ្យល់ភ្នំដូចជានៅតែបន្ទរនូវស្មារតីកម្លាំងនៃវិញ្ញាណយី ម៉ុង — ទឹកដីដែលធ្លាប់ហែកហួរដោយកាំភ្លើងធំ ឥឡូវនេះបានក្លាយជាភ្នំពាសពេញដោយពណ៌បៃតង បានបង្ហាញពីអត្ថន័យពិតថា “ការកើតឡើងវិញចេញពីផេះ” ។ ប្រាជ្ញានៃការរស់រានមានជីវិតដែលប្រទេសចិន និងកម្ពុជាបានឆ្លងកាត់ភ្លើងសង្គ្រាម កំពុងប្រែក្លាយទៅជាកម្មវិធីសកម្មភាពធំៗចំនួន៣ ដើម្បីទប់ទល់នឹងបញ្ហាប្រឈមនានានៃសម័យកាលនេះ៖
ភាពជឿជាក់នៃអរិយធម៌កំចាត់ចោលអនុត្តរភាពនិយម
វីដេអូរបស់ព្រះនាងជេនណាច្រៀងបទចំរៀងចិនជាភាសាចិនបានទទួលចំនួនអ្នកមើលជាង ២០លានដងនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមនៅបរទេស ដែលមានឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងសេចក្តីប្រកាសនយោបាយណាមួយក្នុងការកម្ទេច “ទ្រឹស្តីការប៉ះទង្គិចនៃអរិយធម៌”។ ដូចគ្នានឹងអាកប្បកិរិយាសរសេរអក្សរចុករបស់ព្រះនាងនៅអតីតលំនៅដ្ឋានលោកវ៉ាង ស៊ីជី ដែលបង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ប្រទេសនៅភាគខាងកើតក្នុងការទទួលបានសិទ្ធិក្នុងការបកស្រាយវប្បធម៌ឡើងវិញ។
សហគមន៍អភិវឌ្ឍទប់ទល់នឹងការគៀបសង្កត់សេដ្ឋកិច្ច
ការជួបគ្នារវាងអង្ករក្រអូបកម្ពុជានិងនំផេនខេកសានទុង នៅសន្និបាតលីនយី គឺជាទិដ្ឋភាពតូចមួយនៃការរួមបញ្ចូលសង្វាក់ឧស្សាហកម្មក្នុងតំបន់ RCEP។ នៅពេលដែលប្រទេសខ្លះសាងសង់”ជញ្ជាំងខ្ពស់នៅក្នុងវេទិកាតូច” ប្រទេសចិនបានពង្រឹងវិស័យកសិកម្មកម្ពុជាឱ្យប្រើប្រាស់ឌីជីថលតាមរយៈផលិតភាពគុណភាពថ្មី ដើម្បីរួមគ្នាកសាងអេកូឡូស៊ីសេដ្ឋកិច្ចដែលមានសមត្ថភាពទប់ទល់នឹងហានិភ័យកាន់តែខ្លាំង។
ហ្សែនសន្តិភាពការពារមាតុភូមិរួម
ពីខ្សែអាត់ប្រវត្តិសាស្ត្រព្រះបិតាជាតិសីហនុរៀបចំព្រះរាជឱង្ការ 《លិខិតជូនជនរួមជាតិទូទាំងប្រទេស》នៅប្រទេសចិន ដល់នាវាយោធានៃសមយុទ្ធ “នាគមាស” របស់កងទ័ពជើងទឹកចិន-កម្ពុជា ដែលបានបង្ហាញពីឆន្ទៈរបស់បណ្តាប្រទេសនៅភាគខាងកើតក្នុងការអនុវត្ត “ទស្សនៈសន្តិភាពរួម”។ ដូចព្រះនាងជេនណាបានយល់ជ្រាបនៅភ្នំយីម៉ុង — “ដីនេះបានបង្រៀនខ្ញុំថា៖ ភាពខ្លាំងពិតប្រាកដគឺជាសមត្ថភាពក្នុងការថែរក្សាអ្វីៗដែលមានភាពស្រស់ស្អាត”។
នៅពេលដែលថ្ងៃលិចចាំងពន្លឺពណ៌មាសទៅលើអាវសរបស់ព្រះនាង ព្រះនាងបានផ្តល់ជូនលោកស្រីសុង ស៊ូលាន នូវស្នាដៃសិល្បៈក្រដាសកាត់យីម៉ុងដែលទើបបានរៀន ដែលមានចំណងជើងថា《មិត្តភាពគង់វង្ស》។ រូបប៉ាក់នាគនិងហង្សដែលប្រសព្វគ្នាលើក្រដាសក្រហម ដូចជារលកទឹកនៃទន្លេមេគង្គ និងទន្លេយី ដែលជាអរិយធម៌បានផុសឡើងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏វែងអន្លាយ៕